Tja, ik zou er eigenlijk niets over moeten schrijven maar kan het, met dank aan mijn nog altijd nakokende bloed (en de hormonenbom), toch niet laten.
Wat bestaan er toch vervelende mensen. Van die mensen die met opzet andere mensen met succes willen dwarsbomen. Heb je een keer een goed idee, dan gaan ze er voor het gemak maar vanuit dat het nooit van jou afkomstig kan zijn (ja echt, zelfs mensen die niet weten wie je bent!). Dat moet je wel ergens van gestolen hebben, dat goede idee. Want normale mensen kunnen geen goede ideeën hebben, volgens hen. Dat komt mijns inziens vooral door hun eigen gebrek aan inspiratie. Of het feit dat zij niet beseffen dat ze niet altijd met normale mensen te maken hebben.
Ach, hoe dan ook. Ik kan er vrij giftig van worden wanneer ik na een uur lang zwoegen op een tekst (zie hieronder), deze vol trots aan anderen laat lezen, waarbij er tussen de 20 complimentjes er toch weer eentje moet zijn die zegt mijn tekst, in exact dezelfde bewoordingen, al te kennen. Kan natuurlijk dat deze dame op oorlogspad was, of haar frustratie wilde uiten over een en ander. Toch vind ik het behoorlijk getuigen van slechte manieren daardoor het goede idee van iemand anders de grond in te boren. Het was overigens niet de eerste keer dat iemand een van mijn teksten teniet wilde doen, en het zal ongetwijfeld niet de laatste keer zijn als ik mijn teksten wil blijven delen. Dus maak ik er nu verder maar geen woorden meer aan vuil. En ga ik gewoon vrolijk verder met schrijven.
Anders is straks die koortslip mijn grootste vijand niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten