Op de valreep

Zo op de laatste dag van mei toch nog maar even een berichtje typen.

Er is niet zo heel veel gebeurd, dat kan ook niet echt als je continu op een bank ligt natuurlijk. Wat ik vooral veel heb gedaan is me bezighouden met mijn knutselwerkjes. Zo ben ik begonnen met haken, wat verrassend genoeg erg leuk is om te doen! Ik heb inmiddels 2 paar slofjes gehaakt en een klein knuffelbeertje. Het haken van knuffeltjes vind ik erg leuk om te doen en daar ga ik binnenkort dan ook flink wat materiaal voor bestellen, maar nu heb ik het weer even op een laag pitje gezet, het komt in vlagen geloof ik.

Verder heb ik mijn ontzettend dikke boek uitgelezen (1000 pagina's) en heb ik mijn nieuwe shopaholic boek binnen, waar ik aan ga beginnen zodra ik weer wat concentatievermogen heb. Inmiddels ben ik al 33 (of 32, hoe je het wil bekijken) weken zwanger, en nog maar maximaal 2 maanden te gaan en dan hebben wij onze kleine meid in onze armen! Een maand geleden had ik echt niet gedacht dat ik het tot zo ver zou halen, dus ik ben heel trots op ons! Van mij mag de maand mei nu echter wel over zijn, want het lijkt een oneindige maand. Als het morgen eindelijk juni is dan lijkt juli ook meteen een stuk minder ver!

Morgenavond mag ik weer naar de gynaecoloog, dan krijgen we een uitgebreide echo en wordt ook de baarmoederhals weer ogpemeten (als die er inmiddels nog zit, uitleg volgt) en wellicht over de bevalling gesproken, want die is nu niet zo heel ver meer!

Anyhow, over die baarmoederhals dus. Afgelopen week ben ik heel hard bezig geweest met het draaien van was, omdat ik al mijn kleding eindelijk uit de kartonnen dozen heb gehaald (ondanks dat ik nog geen kast heb, dat is een work in progress), en ik kan je vertellen dat dat stinkt! Dus 6 wassen later had ik al mijn kleding weer heerlijk schoon. Gelukkig droogt het lekker snel buiten met 30 graden, dus het was in 2 dagen gedaan. Nu ligt alles op het logeerbed gevouwen, wachtend op zijn nieuwe bestemming; de wandkast in onze slaapkamer die jp dit weekend in elkaar heeft gebouwd. Alleen de spiegeldeuren ontbreken nog, die komen later. Dit moest ik van mezelf doen omdat iemand mij wist te vertellen dat ik die week zou gaan bevallen, en aangezien ik dat voorgevoel zelf al heel lang had, wilde ik geen tijd verliezen. Ik heb dus ook netjes de ziekenhuistas weer voorbereid en ik ben zelfs even naar de winkel gesneld om een paar premature pakjes in maatje 44 te kopen (je weet maar nooit). Het ging de afgelopen weken zo goed met harde buiken dat ik er zelfs in beweging geen last meer van had.
Helaas veranderde dag donderdag, en op de ctg van de verloskundige was toch wel een weetje te zien. gelukkig was de was al klaar, weer rusten dus. Echter leek het niet te helpen. De weeen werden pijnlijk en duurden steeds langer. Slapen ging voor geen meter meer en ik voelde me ook totaal niet lekker, om mar niet over de enorme druk van onderen te spreken en andere ongemakken. Zaterdag was ik volledig uitgeput met weeen elke 2 minuten die vaak minstens een minuut aanhielden. Ik had alles al geprobeerd van douchen tot warme kruiken, rusten en slapen (wat dus NIET gaat als je pijn hebt), maar het leek niet over te gaan. Toch werd het ook niet echt heftiger dan dat, en dus bleef ik een beetje zo hangen. Zaterdagavond leek het eindelijk iets onregelmatiger te worden en zaterdagnacht heb ik zowaar een paar uurtjes kunnen slapen. Zondag werden de weeen nog onregelmatiger en uiteindelijk ook minder pijnlijk. Gisteren weer een ctg gehad en die zag er allesbehalve goed uit, maar vooralsnog lijkt de bevalling niet te zijn begonnen. Ik ben wel elke keer bang dat mijn vliezen gaan breken (zo voelt het namelijk, ondanks dat ik niet weet hoe dat voelt), maar ook dat is nog niet gebeurd. Ik heb met mezelf en de kleine afgesproken dat we in ieder geval de controle van morgenavond nog even afwachten voor we gaan bevallen :) Vandaar dat ik dus ook zeg niet zeker te weten of er uberhaupt nog wel een baarmoederhals is. Als dit echte (voor)weeen waren, dan is er een grote kans dat het toch iets in werking heeft gezet en ik nu weer een stapje dichter bij een bevalling ben. Gelukkig gaat het met de kleine nog prima en ik heb het idee dat ze ook te groot voor mijn buik aan het worden is, aan alle kanten zit ik in de verdrukking. Goed voor haar natuurlijk, iets minder prettig voor mama. Maargoed, ik blijf uitkijken naar 22 juli en wellicht kom ik er ooit nog aan MET baby in buik!

Tenslotte nog een laatste (niet geheel onbelangrijk) nieuwtje; de babykamer is eindelijk binnen! Jeetje wat heb ik daar lang op gewacht zeg. De kleertjes liggen nu in een andere kast maar de kamer is nog leeg, zo frustrerend is dat als je weet dat je risico loopt vroeger te bevallen! Thank god dat ik gister besloot toch maar even zelf te bellen naar de winkel, om vervolgens te horen "oh ja maar uw kamertje is er al hoor!".. en bedankt voor het telefoontje.
Vrijdagochtend komt er iemand de kamer leveren en in elkaar zetten, zoals afgesproken toen we de geboortelijst maakten. Geheel tot onze verrassing bleek echter dat meneer dit niet alleen kan doen, maar er iemand aanwezig moet zijn om te helpen (ja echt zelfs als je voor zoveel geld aan spullen bestelt waar je ook nog eens 2x zo lang op hebt moeten wachten zijn de corsicanen niet klantvriendelijk). Ja sorry meneer maar voor het geval u het niet wist IK BEN ZWANGER en mijn vriend werkt. Die kan echt geen dag vrij gaan nemen om u te helpen met de gratis levering en montage, als we dat hadden geweten hadden we hem zelf wel op komen halen en in elkaar gezet! Gelukkig woont schoonpapa in het huis hiernaast, maar stel nou dat ik alleenstaand was zonder man in mijn omgeving; hoe had die vent het dan geregeld? Achja, gebeurd is gebeurd en daar zal ik me dan ook maar niet kwaad over maken, straks breken mijn vliezen nog..

Ik troost mezelf met de gedachte dat ik zaterdag heerlijk kan gaan inrichten, en na het weekend de babykamer (bijna) helemaal klaar is voor de kleine!

Oh, ik heb trouwens ook een box gekocht via marktplaats, die mijn ouders voor me hebben opgehaald. Een ronde bopita box, die wilde ik heel graag hebben! Die mensen bleken heel vriendelijk te zijn en hebben er onder andere een gratis boxkleed, muziekmobiel, maxi-cosi speeltje en speelgoedzak bij gedaan. Ik ben er echt blij mee! In juli komt ook de naaimachine deze kant op, dus dan kan ik een nieuwe hobby uit gaan proberen. Errug leuk, al dat geknutsel!

Nou, dit was 'm weer even. Voor de liefhebbers zal ik nog even wat fotootjes van mijn creaties erbij doen (als je die niet al ergens voorbij had zien komen want ik ben er zo trots op dat ik ze overal post), en dan ga ik daarna maar eens douchen en aan mijn dag beginnen. Vandaag is filmdag!

mijn olifantje!

Zo en hier is ie dan; mijn creatie!

Oog voor detail

Zo, het is weer lang genoeg geleden, mijn schrijfdrang komt weer opzetten!

Vanmorgen werd ik rustig wakker om een uur of half 11, en terwijl ik in mijn lekkere warme bedje lag, keek ik eens goed om me heen. Opeens merkte ik op dat er naast het raam een lichtknop zit. En ik durf echt te zweren dat ik die knop daar nog nooit eerder had gezien! Nu zullen de kaboutertjes hem er vannacht heus niet geinstalleerd hebben, dus hij moet er al die tijd al gezeten hebben, we slapen nu ongeveer 3 maanden op die kamer. Zo grappig hoe je opeens dingen opmerkt als je wat meer op details gaat letten.

Vorige week, ik zat met mijn lief in de auto want ik had toestemming van hem om even snel samen naar de knutselwinkel te gaan en een ijsje te gaan eten (het ijs was trouwens ECHT lekker dus ik heb zo'n vermoeden dat er meer van die uitstapjes aan zitten te komen). Bij de rotonde waar je onvermijdelijk langs komt vanaf ons huis, keek ik naar links en opeens zag ik dat daar een hele grote graftombe stond met een stukje grond eromheen, afgebakend door een hek. Verbaasd riep ik uit tegen JP "he, is dat nieuw!?" want zo zag het er niet uit. Maar nee hoor, het bleek er altijd al te staan, en in dat jaar dat ik er nu bijna dagelijks voorbij kom, had ik het enorme gevaarte gewoon nog nooit opgemerkt. Wat je toch allemaal nog ontdekken kunt als je je visie een beetje aanpast!

Ik heb twee theorieen, dat van die rotonde kan makkelijk verklaard worden. Het was namelijk al een flinke tijd geleden dat ik uberhaupt buiten was geweest ivm mijn verplichte rust, en het leek net of ik de wereld opnieuw aan het ontdekken was! Opeens was het eiland uit de winterslaap ontwaakt, overal liepen mensen in slippers en korte broeken, en alle fruitkraampjes langs de weg waren opeens open (ik kom hier sinds september en toen was het seizoen al voorbij, in mijn ogen waren het dus gewoon verlaten houten krotten die daar stonden te verrotten, maar niets bleek minder waar!), er is zelfs een kersenkraampje vlak na onze afslag!
- En wat een toeval dat mijn lief de beste man zijn telefoon heeft gerepareerd en ze elkaar ook nog eens bleken te kennen, zo hebben we gratis van zijn heerlijke kersen mogen snoepen en ik garandeer dat er nog heel veel zakken kersen aangesleept zullen moeten worden!
Kortom, ik keek mijn ogen uit en dit maakte dat ik wat meer oog voor detail had dan anders. Een mooie ervaring trouwens!

Dan mijn tweede theorie. Sinds ik hier lig te vergaan op de bank, probeer ik mezelf enigszins bezig te houden. En omdat ik, zoals bijna elke zwangere vrouw rond het eind van de zwangerschap, last heb van nesteldrang met als enige verschil dat ik er niet aan toe kan geven want het huishouden is verboden terrein voor mij, moest ik nieuwe manieren verzinnen om aan die drang toe te geven. Daaruit is mijn nieuwe hobby geboren; handwerkjes en knutselen!

In het begin voelde ik me net een omaatje, maar inmiddels ben ik erachter dat knutselen ook heel hip kan zijn, en dat ze in de hobbywinkels ook gewoon met de tijd mee zijn gegaan gelukkig, en wonder boven wonder zitten er 2 hobbywinkels niet zo ver hier vandaan, die echt leuke dingetjes verkopen waar ik flink mee aan de slag kan. Zo heb ik al twee borduurprojecten af, waarvan ik er nog geen kan plaatsen want de een is een mutsje met de naam van de kleine, en de ander is nog niet helemaal af maar zodra ik hem af heb (het is een turquoise olifantje op een wit hema rompertje, om de boel wat op te leuken want ik ben gek op kleurtjes), maak ik er een foto van en plaats ik hem hier. Verder heb ik een lampenkap voor de babykamer bekleed met stof en versierd met allerlei mooie lintjes, bloemetjes etc, zodat het perfect bij het behang past. Hier ben ik echt heel trots op en laat ik daar nou net ook mooie foto's van hebben:


    

Is ie niet prachtig?
Ik kreeg al het advies een webshop te beginnen, dus wie weet doe ik er nog wat mee!
In juli verwacht ik ook de naaimachine uit Nederland hier te krijgen, dus dan ga ik aan de slag met het volgende project, op de naaimachine.
Op de lijst staat overigens nog het breien van een mutsje(waar ik mee ben begonnen maar nog niet zo ver mee kom, omdat het breien me nog niet zo makkelijk afgaat als de gemiddelde turbo-oma) en slofjes,
en ik ga me ook nog wagen aan het haken van een dekentje voor de kleine (hier heb ik overigens al prachtig garen voor gevonden, in het felpaars!
Maargoed, wat ik ermee wilde zeggen is dat je met al dat knutselen wel min of meer verplicht ben op alle kleine details te letten, en zodoende dat ik details nu niet alleen meer opmerk in mijn handwerkjes, maar ook gewoon in mijn eigen slaapkamer en omgeving!
Voor de ongeduldigen onder ons, je kunt handwerkjes ook heel goed gebruiken om jezelf te trainen in geduld! In het begin had ik meer dan eens zin om de hele boel het raam uit te flikkeren, maar inmiddels, geloof het of niet, word ik er zelfs rustig van!
Probeer overigens niet te gaan borduren vlak voor het slapen gaan, ik heb een paar dagen geleden de hele nacht gedroomd over kruissteken, zo was ik in de ban van mijn werkje.

Dat was 'm voorlopig weer, zodra mijn olifantje af is kom ik hem hier met trots showen! Ben inmiddels aan de afwerking bezig..

een onverwacht retourtje Marseille..

Nou het is alweer even geleden en jeetje wat een spanning en sensatie de afgelopen weken zeg!

Op donderdag 21 april kwam de verloskundige langs voor de zoveelste CTG. Ik lag, zoals gewoonlijk, netjes op de bank en zat vol met medicijnen (ja weet je nog die niet werkten). Ze vond dat ik toch teveel activiteit had en besloot te toucheren. Zo kon ze zien of de harde buiken effect hadden op de baarmoedermond. De uitslag was vrij schokkend; ik bleek een verweekte en verkorte baarmoedermond te hebben en al een vinger ontsluiting!

Dus gauw naar het ziekenhuis, waar ik direct aan de weeenremmers werd gelegd aan een infuus. De baarmoedermond werd opgemeten en het bleek dat hij verkort was van 43 naar nog maar 25 mm. Dit was de grens voor het kleine streekziekenhuis, en dus werd Marseille gebeld of er plek vrij was. Zij hebben immers wel de apparatuur voor extreme vroeggeboortes. Er was geen plek, maar zodra die er wel was zou ik overgeplaatst worden. Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag 22 april kon ik overgeplaatst worden en ben ik dus met ambulances en vliegtuig vervoerd naar het ziekenhuis in Marseille. Daar zou ik moeten blijven voor onbepaalde tijd, en ik moest ervan uit gaan dat ik daar ook zou gaan bevallen, want nog terugreizen was te gevaarlijk.

Na een week daar te hebben gelegen, zag alles er gelukkig weer goed uit en zondagochtend bleek zelfs de baarmoedermond weer langer te zijn. Goed nieuws dus, en van de dokter mocht ik zelfs het vliegtuig weer terug nemen. De zoveelste schok in een week, want ik was net gewend aan het idee dat ik daar nog wel even zou blijven, kon ik opeens toch terug!

Wel net op tijd voor de vakantie van mijn ouders op Corsica, waar ik nu dus gezellig bij ben. Ik moet zeggen dat het thuis zijn wel wat meer beweging met zich meebrengt dan het blijven liggen in het ziekenhuisbed, maar vooralsnog lijkt het goed te gaan. Het is natuurlijk niet gezegd dat ik niet weer een vluchtje naar Marseille zal moeten maken, maar als ik het nu nog een maandje volhoud, dan mag ik gewoon in het ziekenhuis in Ajaccio bevallen.

Vanmiddag ga ik weer langs de gynaecoloog, en dan krijg ik denk ik wel te horen hoe nu verder en of het er nog steeds zo goed uitziet allemaal.

Verder zijn mijn moeder en ik begonnen met het wassen van de babykleertjes! Die heb ik nu allemaal hier en zijn dan dus lekker op tijd klaar! Nu is het in principe alleen nog wachten op de meubeltjes, die begin juni zouden moeten worden geleverd. Laten we hopen dat de kleine dan nog lekker warm in mijn buik zit!