Mijn grootste vijand is een vreselijke verschijning. Hij overvalt me altijd als ik hem het minst verwacht. Dagenlang bereidt hij zich in stilte voor op zijn komst. Hij wacht met aanvallen, kiest zorgvuldig het moment uit waarop ik het zwakst ben, de minste weerstand kan bieden. Onzichtbaar broedt hij zijn plannen uit, wordt sterker.
Op dat moment is het al te laat. Ik kan zijn komst niet meer voorkomen, nog voor ik in staat ben te ontdekken dat hij er is, verstopt onder de oppervlakte..
Hij verschijnt nooit in dezelfde vorm. Het is onmogelijk hem voortijdig te herkennen. Soms komt hij alleen, groot en sterk, zodat ik niet tegen hem ben opgewassen. Soms komt hij met een heel leger, om toe te slaan in andere vorm.
Hij besluipt me wanneer ik niets in de gaten heb, om mij vervolgens in mijn slaap te overmeesteren. Als ik wakker word, is het te laat. De kwelling duurt soms weken. Op geen enkele manier is hij te verslaan. Ik kan alleen maar afwachten tot hij zelf besluit te vertrekken..
Wanneer hij eindelijk weg is, laat hij een grote zwakke plek achter bij me, zodat hij me bij zijn volgende bezoek makkelijker te grazen kan nemen.
Soms slaat hij meerdere keren achter elkaar toe, soms laat hij tijdenlang niets van zich horen.
Ik heb mijn ergste vijand al bijna een jaar niet meer gezien. Ik dacht dat de kust veilig was. Maar dat is slechts een illusie. Een van zijn trucjes, om mij hem te doen vergeten wanneer hij er even niet is. Zodat de volgende keer dat hij me aanvalt, ik wederom compleet overrompeld ben door zijn plotselinge verschijning.
Ik kom nooit meer van hem af, de enige manier om hem bij me vandaan te houden is altijd sterk te zijn, alert op zijn komst. Ik zal de rest van mijn leven aan hem vastzitten, ik kan er niet meer onderuit. Hij heeft me in zijn macht, zonder dat ik er ook maar iets van merk.
Vannacht heeft hij weer toegeslagen. Hij zat al dagenlang zijn kans af te wachten. Toen ik vanmorgen wakker werd, was het alweer te laat. De paniek overmande me. Hij had toegeslagen, en nu ben ik wekenlang aan hem onderworpen. Mijn grootste vijand is weer op bezoek. Een koortslip..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten