Ik mag dan nu wel moeder worden, maar ik ben nog steeds bang in het donker. Althans, als ik 's nachts wakker word en alles is stil, het huis gehuld in een donkerte waar je geen hand voor ogen ziet.. Als daar dan ook nog eens enge geluiden bij komen dan krijg ik kippenvel over mijn hele lijf.
Daar lig je dan, in een huis midden op het platteland. De voordeur zit niet op slot, het hek van de tuin staat open want we kwamen gisteravond laat thuis. Hoor je opeens zo'n eng piepend gekraak van buiten.. Dit keer wist ik gelukkig waar het vandaan kwam. We hebben namelijk van die mooie vooroorlogse houten luiken voor de ramen en deuren zitten, die in de slaapkamer had ik op een kiertje gezet zodat we 's ochtends makkelijker opstaan in verband met het licht dat zo de slaapkamer binnen valt (helpt trouwens ook niet ben ik inmiddels achter). Door de wind bewogen de luiken een beetje heen en weer. Ja en dan moet je opstaan uit je bed midden in de nacht, terwijl je lief vredig naast je ligt te ronken, om de deur open te maken en dat luik dicht te doen. Wat daar eng aan is?
Nou, gezien mijn nogal levendige fantasie waar ik me soms nogal door laat meeslepen, rijst bij mij onmiddellijk de angst op dat zodra ik mijn hand uitsteek om het luik van het haakje te halen, een arm door de kier gestoken wordt en mij vastgrijpt zodat ik met geen mogelijkheid meer kan ontsnappen. Ja de kans dat het gebeurt is klein, maar nee dat maakt mijn angst niet minder hoor! Brr. Gelukkig heb ik het vannacht allemaal overleefd.
Dan hebben we nog de nachtmerries, of eerder nachtterrors, waar ik regelmatig last van heb, des te meer nu ik zwanger ben en de hormonen mijn dromen nog eens extra boosten. Mijn lief wordt meer dan eens wakker midden in de nacht omdat ik keihard aan het krijsen en gillen ben vanwege een enge droom. Het zal wel iets te maken hebben met mijn fantasie, maar die dromen zijn altijd zo echt! Eenmaal wakker lijkt het dan net echt gebeurd, en heb ik echt een tijdje nodig om me te beseffen dat het maar een droom was. Gelukkig val ik bijna altijd vrijwel direct weer in slaap en herinner ik me de volgende ochtend bijna nooit dat ik 's nachts wakker ben geweest. Ik hoor de spannende verhalen altijd van mijn lief, die er soms niets van begrijpt als ik weer eens in het Nederlands aan het gillen ben. Inmiddels zit er wel verbetering in, de helft van de tijd gil ik nu in het Frans :) Weet die arme schat in ieder geval waarover ik gil.
woensdag 23 maart 2011
zondag 20 maart 2011
Behang Part I
Jaja, het is gebeurd; we zijn begonnen met het behangen van de babykamer! 1 muur hebben we nu gedaan (ja en daar hebben we de hele zondag over gedaan, kijk maar naar het patroon), de tweede muur mag er komend weekend aan geloven. Het was hard werken, maar oh wat ben ik trots dat het zo mooi is geworden!
De kleine is er ook blij mee geloof ik, die houdt niet op met schoppen en bewegen.
Of misschien komt dat door de glucose tolerantietest die ik vanochtend moest doen op het lab.
Dat houdt heel simpel in dat je bloed laat prikken, een beter suikerwater naar binnen werkt, een uur wacht en nog eens bloed laat prikken om te kijken hoe hoog de glucosewaarden zijn, om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten. Nu heb ik geen enkele reden om aan te nemen dat ik hier last van heb, maar de franse gezondheidszorg houdt van onderzoeken dus ik moest er ook aan onderworpen worden helaas.
Ik zal er maar wel rekening mee houden, van suiker wordt ze hyperactief! Dus niet teveel snoepjes en zoete drankjes later!
Hieronder een paar mooie kiekjes van ons harde werk, deel II volgt spoedig!
De kleine is er ook blij mee geloof ik, die houdt niet op met schoppen en bewegen.
Of misschien komt dat door de glucose tolerantietest die ik vanochtend moest doen op het lab.
Dat houdt heel simpel in dat je bloed laat prikken, een beter suikerwater naar binnen werkt, een uur wacht en nog eens bloed laat prikken om te kijken hoe hoog de glucosewaarden zijn, om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten. Nu heb ik geen enkele reden om aan te nemen dat ik hier last van heb, maar de franse gezondheidszorg houdt van onderzoeken dus ik moest er ook aan onderworpen worden helaas.
Ik zal er maar wel rekening mee houden, van suiker wordt ze hyperactief! Dus niet teveel snoepjes en zoete drankjes later!
Hieronder een paar mooie kiekjes van ons harde werk, deel II volgt spoedig!
donderdag 17 maart 2011
INFJ
Eens in de zoveel tijd controleer ik hoe het met mijn persoonlijkheid gesteld is. Iemand heeft me dat ooit eens aangeraden, en het inderdaad erg leuk en vooral interessant en leerzaam om te zien hoe je persoonlijkheid zich ontwikkelt. Deze test is gebaseerd op de typologieën van Carl Gustav Jung, een echte oldtimer in de psychologie. Het is een korte test van 72 vragen die je met ja of nee kunt beantwoorden. Vervolgens komt daar een persoonlijkheid uitgerold. De mijne is inmiddels radicaal veranderd (Dat had ik ook wel voorzien, vandaar dat ik op het idee kwam deze test weer eens uit te voeren). Mijn uitslag kun je hieronder vinden, voor degenen die heel nieuwsgierig zijn naar mijn persoonlijkheid. Gewoon leuk om te doen, te lezen en in gedachten te houden. De test kun je op deze site vinden: http://www.humanmetrics.com/cgi-win/JTypes2.asp
INFJs are distinguished by both their complexity of character and the unusual range and depth of their talents. Strongly humanitarian in outlook, INFJs tend to be idealists, and because of their J preference for closure and completion, they are generally "doers" as well as dreamers. This rare combination of vision and practicality often results in INFJs taking a disproportionate amount of responsibility in the various causes to which so many of them seem to be drawn.
INFJs are deeply concerned about their relations with individuals as well as the state of humanity at large. They are, in fact, sometimes mistaken for extroverts because they appear so outgoing and are so genuinely interested in people -- a product of the Feeling function they most readily show to the world. On the contrary, INFJs are true introverts, who can only be emotionally intimate and fulfilled with a chosen few from among their long-term friends, family, or obvious "soul mates." While instinctively courting the personal and organizational demands continually made upon them by others, at intervals INFJs will suddenly withdraw into themselves, sometimes shutting out even their intimates. This apparent paradox is a necessary escape valve for them, providing both time to rebuild their depleted resources and a filter to prevent the emotional overload to which they are so susceptible as inherent "givers." As a pattern of behavior, it is perhaps the most confusing aspect of the enigmatic INFJ character to outsiders, and hence the most often misunderstood -- particularly by those who have little experience with this rare type.
Due in part to the unique perspective produced by this alternation between detachment and involvement in the lives of the people around them, INFJs may well have the clearest insights of all the types into the motivations of others, for good and for evil. The most important contributing factor to this uncanny gift, however, are the empathic abilities often found in Fs, which seem to be especially heightened in the INFJ type (possibly by the dominance of the introverted N function).
This empathy can serve as a classic example of the two-edged nature of certain INFJ talents, as it can be strong enough to cause discomfort or pain in negative or stressful situations. More explicit inner conflicts are also not uncommon in INFJs; it is possible to speculate that the causes for some of these may lie in the specific combinations of preferences which define this complex type. For instance, there can sometimes be a "tug-of-war" between NF vision and idealism and the J practicality that urges compromise for the sake of achieving the highest priority goals. And the I and J combination, while perhaps enhancing self-awareness, may make it difficult for INFJs to articulate their deepest and most convoluted feelings.
Usually self-expression comes more easily to INFJs on paper, as they tend to have strong writing skills. Since in addition they often possess a strong personal charisma, INFJs are generally well-suited to the "inspirational" professions such as teaching (especially in higher education) and religious leadership. Psychology and counseling are other obvious choices, but overall, INFJs can be exceptionally difficult to pigeonhole by their career paths. Perhaps the best example of this occurs in the technical fields. Many INFJs perceive themselves at a disadvantage when dealing with the mystique and formality of "hard logic", and in academic terms this may cause a tendency to gravitate towards the liberal arts rather than the sciences. However, the significant minority of INFJs who do pursue studies and careers in the latter areas tend to be as successful as their T counterparts, as it is *iNtuition* -- the dominant function for the INFJ type -- which governs the ability to understand abstract theory and implement it creatively.
In their own way, INFJs are just as much "systems builders" as are INTJs; the difference lies in that most INFJ "systems" are founded on human beings and human values, rather than information and technology. Their systems may for these reasons be conceptually "blurrier" than analogous NT ones, harder to measure in strict numerical terms, and easier to take for granted -- yet it is these same underlying reasons which make the resulting contributions to society so vital and profound.
Echt een aanrader! Allemaal massaal invullen dus!
Your Type is INFJ |
| Introverted | Intuitive | Feeling | Judging |
| Strength of the preferences % | |||
| 22 | 25 | 62 | 56 |
Beneath the quiet exterior, INFJs hold deep convictions about the weightier matters of life. Those who are activists -- INFJs gravitate toward such a role -- are there for the cause, not for personal glory or political power.
INFJs are champions of the oppressed and downtrodden. They often are found in the wake of an emergency, rescuing those who are in acute distress. INFJs may fantasize about getting revenge on those who victimize the defenseless. The concept of 'poetic justice' is appealing to the INFJ.
"There's something rotten in Denmark." Accurately suspicious about others' motives, INFJs are not easily led. These are the people that you can rarely fool any of the time. Though affable and sympathetic to most, INFJs are selective about their friends. Such a friendship is a symbiotic bond that transcends mere words.
INFJs have a knack for fluency in language and facility in communication. In addition, nonverbal sensitivity enables the INFJ to know and be known by others intimately.
Writing, counseling, public service and even politics are areas where INFJs frequently find their niche.
Functional Analysis
Introverted iNtuition
Introverted intuitives, INFJs enjoy a greater clarity of perception of inner, unconscious processes than all but their INTJ cousins. Just as SP types commune with the object and "live in the here and now" of the physical world, INFJs readily grasp the hidden psychological stimuli behind the more observable dynamics of behavior and affect. Their amazing ability to deduce the inner workings of the mind, will and emotions of others gives INFJs their reputation as prophets and seers. Unlike the confining, routinizing nature of introverted sensing, introverted intuition frees this type to act insightfully and spontaneously as unique solutions arise on an event by event basis.
Extraverted Feeling
Extraverted feeling, the auxiliary deciding function, expresses a range of emotion and opinions of, for and about people. INFJs, like many other FJ types, find themselves caught between the desire to express their wealth of feelings and moral conclusions about the actions and attitudes of others, and the awareness of the consequences of unbridled candor. Some vent the attending emotions in private, to trusted allies. Such confidants are chosen with care, for INFJs are well aware of the treachery that can reside in the hearts of mortals. This particular combination of introverted intuition and extraverted feeling provides INFJs with the raw material from which perceptive counselors are shaped.
Introverted Thinking
The INFJ's thinking is introverted, turned toward the subject. Perhaps it is when the INFJ's thinking function is operative that he is most aloof. A comrade might surmise that such detachment signals a disillusionment, that she has also been found lacking by the sardonic eye of this one who plumbs the depths of the human spirit. Experience suggests that such distancing is merely an indication that the seer is hard at work and focusing energy into this less efficient tertiary function.
Extraverted Sensing
INFJs are twice blessed with clarity of vision, both internal and external. Just as they possess inner vision which is drawn to the forms of the unconscious, they also have external sensing perception which readily takes hold of worldly objects. Sensing, however, is the weakest of the INFJ's arsenal and the most vulnerable. INFJs, like their fellow intuitives, may be so absorbed in intuitive perceiving that they become oblivious to physical reality. The INFJ under stress may fall prey to various forms of immediate gratification. Awareness of extraverted sensing is probably the source of the "SP wannabe" side of INFJs. Many yearn to live spontaneously; it's not uncommon for INFJ actors to take on an SP (often ESTP) role.
-----------------------------------------------
INFJs are deeply concerned about their relations with individuals as well as the state of humanity at large. They are, in fact, sometimes mistaken for extroverts because they appear so outgoing and are so genuinely interested in people -- a product of the Feeling function they most readily show to the world. On the contrary, INFJs are true introverts, who can only be emotionally intimate and fulfilled with a chosen few from among their long-term friends, family, or obvious "soul mates." While instinctively courting the personal and organizational demands continually made upon them by others, at intervals INFJs will suddenly withdraw into themselves, sometimes shutting out even their intimates. This apparent paradox is a necessary escape valve for them, providing both time to rebuild their depleted resources and a filter to prevent the emotional overload to which they are so susceptible as inherent "givers." As a pattern of behavior, it is perhaps the most confusing aspect of the enigmatic INFJ character to outsiders, and hence the most often misunderstood -- particularly by those who have little experience with this rare type.
Due in part to the unique perspective produced by this alternation between detachment and involvement in the lives of the people around them, INFJs may well have the clearest insights of all the types into the motivations of others, for good and for evil. The most important contributing factor to this uncanny gift, however, are the empathic abilities often found in Fs, which seem to be especially heightened in the INFJ type (possibly by the dominance of the introverted N function).
This empathy can serve as a classic example of the two-edged nature of certain INFJ talents, as it can be strong enough to cause discomfort or pain in negative or stressful situations. More explicit inner conflicts are also not uncommon in INFJs; it is possible to speculate that the causes for some of these may lie in the specific combinations of preferences which define this complex type. For instance, there can sometimes be a "tug-of-war" between NF vision and idealism and the J practicality that urges compromise for the sake of achieving the highest priority goals. And the I and J combination, while perhaps enhancing self-awareness, may make it difficult for INFJs to articulate their deepest and most convoluted feelings.
Usually self-expression comes more easily to INFJs on paper, as they tend to have strong writing skills. Since in addition they often possess a strong personal charisma, INFJs are generally well-suited to the "inspirational" professions such as teaching (especially in higher education) and religious leadership. Psychology and counseling are other obvious choices, but overall, INFJs can be exceptionally difficult to pigeonhole by their career paths. Perhaps the best example of this occurs in the technical fields. Many INFJs perceive themselves at a disadvantage when dealing with the mystique and formality of "hard logic", and in academic terms this may cause a tendency to gravitate towards the liberal arts rather than the sciences. However, the significant minority of INFJs who do pursue studies and careers in the latter areas tend to be as successful as their T counterparts, as it is *iNtuition* -- the dominant function for the INFJ type -- which governs the ability to understand abstract theory and implement it creatively.
In their own way, INFJs are just as much "systems builders" as are INTJs; the difference lies in that most INFJ "systems" are founded on human beings and human values, rather than information and technology. Their systems may for these reasons be conceptually "blurrier" than analogous NT ones, harder to measure in strict numerical terms, and easier to take for granted -- yet it is these same underlying reasons which make the resulting contributions to society so vital and profound.
woensdag 16 maart 2011
Toch maar een boek schrijven?
Van meerdere kanten hoor vaak ik dat ik een boek zou moeten schrijven. Omdat ik zo'n leuke schrijfstijl heb, en mijn verhaaltjes zo makkelijk weglezen. Als mensen mij dat zeggen, dan denk ik vaak: "Ja, wat een ontzettend goed idee!" Mijn creatieve hersenspinsels beginnen zich direct op te stapelen, en heel af en toe durft mijn hoofd het zelfs aan om een vaag idee te creëren.
Het lijkt me namelijk ook echt heel erg leuk om een boek te schrijven. Het probleem is alleen dat ik een beetje overgemotiveerd ben. En juist daardoor loop ik vast. Mijn hoofd barst van de goede ideeën, maar wat is nou dat ene goede idee waar ik echt iets mee kan? Er zit een soort appelmoes van mogelijkheden in mijn hoofd, en in mijn fantasie heb ik echt al honderden boeken geschreven over alle mogelijke onderwerpen (en natuurlijk vind iedereen het geweldig), maar in de realiteit lijkt geen enkel idee echt de moeite waard om er een heel boek aan te wijden.
Ik weet best veel (al zeg ik het zelf), maar ik weet aan de andere kant ook weer nergens genoeg van, vind ik. Dus als ik echt een boek wil schrijven, zal ik eerst eens moeten gaan bepalen waar ik een boek over wil gaan schrijven. En wat voor een boek het überhaupt moet worden. En dan kan ik eens na gaan denken over het verzamelen van informatie, het opbouwen van een structuur. En misschien, heel misschien, dat ik het daarna aandurf tijd vrij te maken om een boek te schrijven.
Waar zijn mensen eigenlijk in geïnteresseerd? Ik zou het absoluut niet zien zitten om een dertien-in-een-dozijn-boek te schrijven. Het moet dus niet 'zomaar' een onderwerp zijn! Goh, wat origineel dat ik dat nou weer zeg. Dat hebben andere schrijvers ongetwijfeld nog nooit verzonnen..
Om nou over mijn eigen leven te schrijven, ach zo interessant is dat nou ook weer niet. Dat vinden vrienden en familie misschien leuk om te lezen, maar verder komt dat niet.
En of ik nou een roman wil schrijven of non fictie, ook daar schijn ik maar niet uit te kunnen komen. Een roman lijkt me erg leuk, vanwege het verhaal dat je creëert, de paralelle wereld die ontstaat op papier. Aan de andere kant is er over zo'n beetje alles al wel geschreven.. Wat zou ik daar nou in godsnaam nog aan toe kunnen voegen? Non fictie trekt mij ook heel erg, maar daar is weer het gebrek aan kennis een probleem voor mij. Waar weet ik nou genoeg over dat ik er een heel boek over zou kunnen schrijven? En dan moet je ook maar net ergens genoeg vanaf weten. Of je schrijft een boek wat niemand leest. En dat staat mijn trots niet toe!
Ja, er komt nog heel wat bij kijken! Ik ben heel benieuwd of ik ooit mijn creativiteit kan focussen op een bepaald project, en dat daar dan misschien iets heel leuks uitkomt. Of het dan gepubliceerd wordt of niet.. achja ik mag het hopen natuurlijk, als een soort beloning van mijn moeite. Maar alleen al het schrijven van een concreet iets, eraan werken en het uiteindelijk afronden, zou een enorme beloning voor me zijn.
Om maar even in de daad bij de blog te voegen; waar zou jij nou een boek over willen lezen (eventueel door mij geschreven, maar überhaupt)? Ik ben heel erg benieuwd naar de publieke opinie! Dus laat even een reactie achter op deze post. Wie weet komt er nog iets uit voort..
Het lijkt me namelijk ook echt heel erg leuk om een boek te schrijven. Het probleem is alleen dat ik een beetje overgemotiveerd ben. En juist daardoor loop ik vast. Mijn hoofd barst van de goede ideeën, maar wat is nou dat ene goede idee waar ik echt iets mee kan? Er zit een soort appelmoes van mogelijkheden in mijn hoofd, en in mijn fantasie heb ik echt al honderden boeken geschreven over alle mogelijke onderwerpen (en natuurlijk vind iedereen het geweldig), maar in de realiteit lijkt geen enkel idee echt de moeite waard om er een heel boek aan te wijden.Ik weet best veel (al zeg ik het zelf), maar ik weet aan de andere kant ook weer nergens genoeg van, vind ik. Dus als ik echt een boek wil schrijven, zal ik eerst eens moeten gaan bepalen waar ik een boek over wil gaan schrijven. En wat voor een boek het überhaupt moet worden. En dan kan ik eens na gaan denken over het verzamelen van informatie, het opbouwen van een structuur. En misschien, heel misschien, dat ik het daarna aandurf tijd vrij te maken om een boek te schrijven.
Waar zijn mensen eigenlijk in geïnteresseerd? Ik zou het absoluut niet zien zitten om een dertien-in-een-dozijn-boek te schrijven. Het moet dus niet 'zomaar' een onderwerp zijn! Goh, wat origineel dat ik dat nou weer zeg. Dat hebben andere schrijvers ongetwijfeld nog nooit verzonnen..
Om nou over mijn eigen leven te schrijven, ach zo interessant is dat nou ook weer niet. Dat vinden vrienden en familie misschien leuk om te lezen, maar verder komt dat niet.
En of ik nou een roman wil schrijven of non fictie, ook daar schijn ik maar niet uit te kunnen komen. Een roman lijkt me erg leuk, vanwege het verhaal dat je creëert, de paralelle wereld die ontstaat op papier. Aan de andere kant is er over zo'n beetje alles al wel geschreven.. Wat zou ik daar nou in godsnaam nog aan toe kunnen voegen? Non fictie trekt mij ook heel erg, maar daar is weer het gebrek aan kennis een probleem voor mij. Waar weet ik nou genoeg over dat ik er een heel boek over zou kunnen schrijven? En dan moet je ook maar net ergens genoeg vanaf weten. Of je schrijft een boek wat niemand leest. En dat staat mijn trots niet toe!
Ja, er komt nog heel wat bij kijken! Ik ben heel benieuwd of ik ooit mijn creativiteit kan focussen op een bepaald project, en dat daar dan misschien iets heel leuks uitkomt. Of het dan gepubliceerd wordt of niet.. achja ik mag het hopen natuurlijk, als een soort beloning van mijn moeite. Maar alleen al het schrijven van een concreet iets, eraan werken en het uiteindelijk afronden, zou een enorme beloning voor me zijn.
Om maar even in de daad bij de blog te voegen; waar zou jij nou een boek over willen lezen (eventueel door mij geschreven, maar überhaupt)? Ik ben heel erg benieuwd naar de publieke opinie! Dus laat even een reactie achter op deze post. Wie weet komt er nog iets uit voort..
woensdag 2 maart 2011
Lettre d'amour
Lieve Nederlanders die geen Frans begrijpen,
Dit stukje heb ik speciaal geschreven voor de liefde van mijn leven en is daarom ook in het Frans. Mocht je er niets van begrijpen, dan maakt dat helemaal niet uit want hij was toch niet voor jou bedoeld, maar anders mag je hem ook even in de vertaler gooien als je nu echt heeeeeeel nieuwsgierig bent hoor!
Mon Amour,
Déjà une semaine qu'on soit pas ensemble.. Tu me manques tellement! Des fois, j'ai plus envie de rien, juste d'être avec toi, a cote de toi comme d'habitude.
Je t'aime de tout mon coeur, tu es mon amant, mon ami, ma moitié, celui qui me rend heureuse.
Plus jamais je veux vivre sans toi!
Chaque fois que je sens bouger notre fille, je pense a toi et a l'amour qui a fait cette miracle dans mon ventre soit la maintenant. J'ai aucune doute que tu seras le meilleur papa du monde, on peut être contente toutes les deux!
Mon amour, je suis fière de toi, fière de tout ce que tu fais pour moi et notre vie ensemble.
Tu es mon destin, mon avenir je le vois dans tes yeux.
J'espère qu'un jour, j'aurai la chance de me marier avec toi, et que je vais avoir le droit de te présenter comme mon mari.
Pour l'instant, il me manque rien en étant ta fiancée, tu es tout ce que j'aurais pu souhaiter.
Je te fais plein de bisous, et rassure toi que je vis pas une seule seconde sans des pensées a toi.
Je t'aime..
Dit stukje heb ik speciaal geschreven voor de liefde van mijn leven en is daarom ook in het Frans. Mocht je er niets van begrijpen, dan maakt dat helemaal niet uit want hij was toch niet voor jou bedoeld, maar anders mag je hem ook even in de vertaler gooien als je nu echt heeeeeeel nieuwsgierig bent hoor!
Mon Amour,
Déjà une semaine qu'on soit pas ensemble.. Tu me manques tellement! Des fois, j'ai plus envie de rien, juste d'être avec toi, a cote de toi comme d'habitude.
Je t'aime de tout mon coeur, tu es mon amant, mon ami, ma moitié, celui qui me rend heureuse.
Plus jamais je veux vivre sans toi!
Chaque fois que je sens bouger notre fille, je pense a toi et a l'amour qui a fait cette miracle dans mon ventre soit la maintenant. J'ai aucune doute que tu seras le meilleur papa du monde, on peut être contente toutes les deux!
Mon amour, je suis fière de toi, fière de tout ce que tu fais pour moi et notre vie ensemble.
Tu es mon destin, mon avenir je le vois dans tes yeux.
J'espère qu'un jour, j'aurai la chance de me marier avec toi, et que je vais avoir le droit de te présenter comme mon mari.
Pour l'instant, il me manque rien en étant ta fiancée, tu es tout ce que j'aurais pu souhaiter.
Je te fais plein de bisous, et rassure toi que je vis pas une seule seconde sans des pensées a toi.
Je t'aime..
Babynieuws
Zo, het is weer even tijd voor een korte update over ons kleine grietje!
Afgelopen maandag was de 20-weken echo. Een hele spannende echo, want de kleine dame werd van top tot teen gecontroleerd op eventuele afwijkingen. Het eindvonnis: een prachtige, gezonde meid!
Met mama was het een ander verhaal. Ik las namelijk op het echoformulier dat de placenta voor de uitgang ligt, wat een eventuele natuurlijke bevalling in de weg kan staan. Gelukkig leek het niet ernstig te zijn en groeit de placenta nog netjes omhoog voor de bevalling, zodat Katootje er gewoon op de natuurlijke manier uit kan komen.
Natuurlijk even een fotosessie showen hier!
Afgelopen maandag was de 20-weken echo. Een hele spannende echo, want de kleine dame werd van top tot teen gecontroleerd op eventuele afwijkingen. Het eindvonnis: een prachtige, gezonde meid!
Met mama was het een ander verhaal. Ik las namelijk op het echoformulier dat de placenta voor de uitgang ligt, wat een eventuele natuurlijke bevalling in de weg kan staan. Gelukkig leek het niet ernstig te zijn en groeit de placenta nog netjes omhoog voor de bevalling, zodat Katootje er gewoon op de natuurlijke manier uit kan komen.
Natuurlijk even een fotosessie showen hier!
Het is al een echt model, met die mooie poses van d'r!
Vandaag hebben we eindelijk de kinderwagen besteld en ik kon mijn behangetje ophalen, ik ben dus helemaal in mijn nopjes!
Verder heeft oms dametje van haar toekomstige tantes nog een mooie knuffel kado gekregen:
Wat een poeperd he!
En dan maak ik meteen even gelegenheid van de blog om iedereen die ons zo heeft verwend met mooie kado's te bedanken! We zijn er onwijs blij mee!
Verder heb ik de beslissing genomen over de babykamer, en die gaan we bestellen als ik weer terug ben op Corsica. Dan zou hij er binnen 6 weken moeten zijn, en kunnen we het kamertje helemaal mooi in gaan richten! En dan hebben JP en ik zes weken de tijd om het behang er mooi op te krijgen..
Abonneren op:
Posts (Atom)